Slagveld
door buikberg
Het valt misschien niet zo op, maar onze beestenbende geraakt hoe langer hoe meer uitgedund. De voorbije twee weken viel het ene na het andere konijn dood neer, zowel de bijna-slachtrijpe als de nog-jonkies. Enkele weken voordien waren de grotere uitgebroken uit hun kot en deden ze aan verbroedering met de vele wilde konijnen hier in de buurt. We konden echter de een na de ander terug onderscheppen in de moestuin of de boomgaard, waardoor het kot bijna terug vol zat. En toen begonnen ze dus dood te gaan, net als de wilde konijnen in de wei. Een kleine dissectie leerde dat hun lever aangetast was, de darm verstopt en de blaas enorm vergroot. Telefonisch verdict van de veearts: VHS, overgekregen van de wilde konijnen (hij verschoot er zelfs van dat er hier nog wilde konijnen zaten). De nog levende slachtrijpen werden snel ingevroren (VHS is niet schadelijk voor de mens). Toen ook de jonkies begonnen dood te gaan, zijn ook daarvan de overlevenden naar het konijnenhiernamaals en de diepvries verhuisd. Met een ajuin-en-maïs-sausje, of ‘à la mexicaanse grootmoeder’ (maw: op grootmoeders wijze met de restjes uit de frigo er nog bij ;-)).
Vrijdag werd dan ook ons aller Jef opgehaald om vandaag suikerfeestgewijs gebraden te worden (of getajined, of gebbqd, geen idee hoe het schaap vandaag bereid moet worden, het verschilt nogal van feest tot feest).
En gisteren konden we met Eufrazie naar de veearts: haar twee poten zagen er enorm dik uit, ze mankte verschrikkelijk en had duidelijk veel pijn. Een kleine inspectie leerde ons dat ze twee totaal dichtgekoekte wondjes op haar voetzolen had, en geen sporen van kalkmijten. De veearts vermoed dat het ontstoken brandwonden waren (maar hoe ze daar aan geraakt is, geen idee…), en omdat het genezingsproces zo lang zou duren en praktisch ook niet echt voor de hand liggend was (een steriele ondervloer zoals rubber, waar dan ook nog eens geen uitwerpselen op mochten blijven liggen, of de pootjes dagelijks in het verband, zie je het al…) hebben we haar dan maar laten inslapen.
En staan nog op het programma: ramlam 2 is gereserveerd, Marcel gaat naar onze diepvries, en Begga ook (we zijn al plaats aan het maken ;-)). En de barberitloopeendjes zien er eigenlijk ook al vet genoeg uit. Moesten de temperaturen nu eens willen zakken…
Misschien vraagt u zich af wat er dan nog overblijft? Wel, 2 koeien, een stier, 2 stierkalfjes, ooi Mieke, Barbara de barberie (misschien ;-)), haan Hypoliet en kip Sidonie. Maar in het voorjaar beginnen we na het nieuwe leven weer volop opnieuw hoor (nieuw schapenras, nieuw varken om mee te kweken, nieuwe kalfjes en waarschijnlijk ook lammetjes, nieuwe konijnen, eendjes voor in de vijver die er tegen dan zal zijn), dus wordt zeker vervolgd :-).
Buikberg 
Een lam kan ook nog aan het spit. Lekker, alleen duurt het wel even voor je kan eten.
Slachten jullie zelf of laten jullie het doen?
Alvast smakelijk!
ewel, ik zou het zelf niet kunnen, een dier opeten dat ik ‘gekend’ heb.
Ik hou het wel bij anonieme biefstukken. ^^
Het zit jullie niet mee,wat de beestenboel betreft !!
Laten we maar hopen dat het volgend jaar beter gaat!
tis eerder het slachtveld…
Jullie hebben precies wel een hele grote diepvries!!
Ochere, mieke zo helemaal alleen. Moet ze naar geen adoptieplaats? (vroeg hij-die-een-zwartbles-ooi-zoekt-zo-langs-zijn-neus-weg 😉 )
VHS? Van waar ken ik dat toch, dacht ik. Nu schiet het me weer te binnen: een video! De konijnen hadden dus de videoziekte 🙂 Maar wel erg zeg, zoveel verdwijnende beestjes, al kunnen jullie er duidelijk weg mee; volgens mij was er ooit een aanbieding: ‘3 diepvriezen plus 1 gratis’ …:-)
Hoow: zo dachten wij er ook over, maar al doende verandert dat toch wel een beetje…
Bart: ivm je zoektocht naar een gemalin voor dat bruut schepsel van een ram van je, heb ik op je blog al geantwoord.
@Eef: laten doen hoor, net iets te gecompliceerd vinden wij (hoewel we er wel kennen die het zelf doen)
@Hoow: wij vinden het eerder een verrijking (en geruststelling) te weten waar ons vlees vandaan komt 🙂
@knor: twee zelfs ;-), en eigenlijk is zelfs dat niet genoeg… Want er zijn nog groentjes ook :-). Maar voorlopig houden we het hier toch bij.
@Bart: graag ja, ons Mieke staat aangeprezen op kapaza en tweedehands maar er is erg weinig interesse voor. Haar profiel: ze is altijd al de argwanendste van de bende geweest maar dat begint flink te beteren nu de kudde kleiner is. Ze is er nu 2,5 en bij ons geboren. Toen ze 1 jaar oud was een mini-Berthatje voortgebracht, deze lente drie flinke lammers (ook dat eentje dat ik toen heb moeten helpen geboren worden, maar was nogal aan de grote kant), een heel goeie en beschermende moeder! En haar tekening mag er ook zijn 😉 (het oog wil ook wat hé). Misschien kan je nog wel twee ooikes gebruiken? (de schaapjes van Onderdeappelboom zijn zelfs Miekes moeder en haar halfzusjes/nichtjes, als je nog kan volgen ;-)).
@Bart: oh ja, het zou wel kunnen dat ze intussen al gedekt is, hoewel ze tot nu toe altijd het laatste gelammerd heeft (meestal begin april, dus het kan net wel of net niet zijn)
Toftof! Klinkt heel goed, beschouw Mieke maar als geadopteerd-verkocht! 🙂 Ik neem op minder-openbare wijze contact op om concreet af te spreken.
En heeft u al beslist welk nieuw schapenras je zou nemen? Niet geheel onpartijdig kan ik je Hebrideans aanraden. Het zijn de schapenversie van je Highlanderkoeien. Zeer zelfredzaam (ik gebruik ze voor natuurpunt begrazing) ook met sober eten, absoluut winterhard en – dat is leuk meegenomen – met een wildsmaakje (sommige resto’s verkopen dat als ree).
Meer info? Kijk eens op: http://users.telenet.be/natuurpuntninove/fotoarchief_begrazing2007.html
Enkel de zwartegekleurde zijn hebrideans. De rammen met 4 hoorns zijn gewoon imposant!
het worden zo goed als zeker (ale, we moeten ze enkel nog te pakken krijgen) Ardense Voskoppen. Hebridians (vooral de rammen dan) vinden we ook wel mooi, maar we hebben al hoorns genoeg momenteel. Bovendien lijkt de combinatie ram + hoorns + kindjes niet zo voor de hand.