Uitbreiding 2
door buikberg
Maar niet alleen de moestuin wordt volgend voorjaar hopelijk wat uitgebreider en beter onderhouden dan het voorbije jaar. Ook de boomgaard, bessenrijen en vogelbosjes/haagjes kregen er nieuwe vriendjes bij. Na jaren erover praten maar er nooit echt tijd voor gemaakt te hebben, zijn we eindelijk eens tot bij boomkwekerij De Linde in Kemmel geraakt (en er zijn zo nog dingen die liggen te wachten, op een zomerse regendag naar Auchan gaan shoppen bijvoorbeeld ;-)). Als je ergens lang van droomt wordt die droom alsmaar mooier en mooier, en dan valt de realiteit soms een beetje tegen. Het bestellen was dus een beetje aan de droge kant ondanks dat er uit de boomgaardanalyse duidelijk vakkennis sprak. We hebben onszelf dan maar een toertje zonder uitleg door de boomkwekerij toegestaan. Maar eerlijk waar: het plantgoed is van super kwaliteit, ook de mini-jaarling-meidoornscheuten enzo.
In de boomgaard werden er nog een moerbei (eindelijk!) ‘Morus Nigra’, een appelaar ‘Eysdener Klumpke’ als bestuiver voor de Court-Pendu Rouge, een kweepeer ‘Champion’, een abrikoos ‘Bredase’, een amandelboom ‘Robijn’ en een nieuwe Schaarbeekse kriek geplant. Er zijn nog een paar plekjes over maar dan is de boomgaard toch echt wel vol.
Het was fijn boomplantweer, zo tussen twee vorstperiodes in (maar wel een beetje haasten om alles op tijd de grond in te krijgen)
Als deze boompjes allemaal groot zijn, onttrekken ze hopelijk het zicht op de lelijke hangar verderop 🙂
Nu is de steunpaal nog tien keer zo dik als het moerbei-stammetje, maar later als ik groot ben dan …!
Drie (of vier?) generaties fruitbomen bij elkaar: vooraan de nieuwe moerbei, rechts de oude perelaar, in het midden de vier jaar oude appelbomen, en links de stokoude (en dode) kerselaar.
In de bessenrij aan de rand van de moestuin kwamen 2 nieuwe zomer- en 2 nieuwe herfstframbozen (Shöneman, Golden Everest, Marosa en Autunm Bliss), nu we eindelijk een goede plek gevonden hebben waar ze meer dan een jaar schijnen te overleven. En ook 2 nieuwe aalbessen (Junifer en Witte Parel) om de oude struiken die wat de geest lijken te geven te vervangen. En ten slotte een probeerseltje, een plantje wilde bosaardbei voor in het beschutte hoekje onder de aalbessenstruiken en de vlier.
In de stukjes haag-in-wording tussen de boomgaard en de straat bleken toch nog meer struikjes te groeien dan eerst gedacht. Ze zaten op het moment van de inventaris blijkbaar wat verstopt tussen de hoge brandnetels en kwamen nu weer te voorschijn. Maar goed, we hebben de vervangplantjes van meidoorn en rode kornoelje er dan maar bij geplant, eentje meer in de rij kan geen kwaad.
Hetzelfde gold ook voor de vogelbosjes langs ‘wei 3’, die binnen afzienbare tijd samen met de knotbomen ervoor moeten zorgen dat ook in die wei wat schaduw te rapen valt voor de dieren. Struikjes waarvan ik dacht dat ze verdwenen waren bleken er toch nog te staan (al dan niet half afgegeten door de schapen of koeien, maar goed, ze zijn er nog), waardoor er een volledig nieuw vogelbosje kon aangeplant worden met vogelkers, lijsterbes, en gele en rode kornoelje. De gevederde vriendjes zullen blij zijn :-).
Buikberg 
En ik zeg al heel de zomer: als ik eens wat tijd over heb, dan pak ik als ontspanning een zaag, klim in die perelaar en zaag al dat dood hout er uit.
Maar het zal voor volgend jaar zijn
Serieus wat plantwerk verzet! ’t Zal een mooi resultaat zijn binnen een paar jaar. Vraagje: volstaat die boombescherming voor de koetjes (en bij uitbreiding voor de toekomstige pony’s 😉 )? Of komen die niet op de boomgaard?
Voor de koeien:
die eten de laaghangende blaadjes en takjes af => hoogstammen planten
die schuren graag eens met hun volle gewicht tegen een paal, en oudere stieren tonen bij valavond graag eens hun kracht door met een aanloopje die paal een flinke kopstoot te geven (kwestie van te tonen wie er de baas is) => 3 palen, ook nog eens onderling met elkaar verbonden blijken stevig genoeg.
Tegen de schapen (zwartblessen) hielpen die kastanjeomheiningen goed. Maar die voskoppen geraken met hun snoet toch tussen de spijltjes, met als gevolg verschillende boompjes met afgeknaagde schors. Die komen dus voorlopig de boomgaard niet meer in, en voor de boompjes zullen we in het voorjaar zien wie het overleefd heeft (pruim en notelaar zijn twijfelachtig). Anders wordt het volgend najaar nog meer plantwerk.
Ondertussen aan het denken wat dan wel een goede bescherming geeft. Ijzerdraad hebben we in het begin geprobeerd, maar gaat ook niet: ze krijgen die altijd wel opengeplooid, en die kan veel te veel op 1 punt tegen de schors schuren.
En ponies komen er niet in, want ge kunt dat niet opeten. We zitten hier in _landbouw_gebied he :o) (t is zo al erg genoeg in de buurt)
Amai goed gewerkt. Wij komen er maar niet toe om nog iets in de tuin te doen.
Waaw, zo hard gewerkt, super! Dat zal smullen worden van het fruit binnenkort! En een moerbeiboom is echt fanastisch, dat wil ik ook nog zetten!
Goed bezig seg, wou dat die boompjes hier stonden!!
[…] en gekke-bekken-trekken – op restaurant geweest (“en moeke weet dat niet !”) – bomen gekocht – bomen geplant (ook spruitjes geplant) – naar het huisje aan de zee geweest – computerspelletjes gespeeld – samen […]