Het KAP
door buikberg
Ofwel, KonijnenActiePlan. Met hoofdletters.
Want zonder een plan om de wilde konijnen uit de moestuin te houden, moeten we niet eens aan een nieuw moestuinseizoen beginnen.
Het is wel gezellig hoor, ’s morgens bij het krieken van de zon (of kort geleden het kraken van de vorst) in de tuin en wei een stuk of tien konijnen te zien rondhuppelen. En van een vers sneeuwtapijt verwachten dat het compleet blanco zou zijn, maar vaststellen dat er reeds honderden konijnenstapjes in staan. Het hele huis rond.
Minder gezellig is de moestuin, waar alle wintergroenten tot de grond zijn afgeknaagd door het net heen. Dat levert volgende beelden op (niet voor gevoelige tuinders):
De ex-kolen (die stokjes ja)
De prei:
Het roodlof:
Voor ons dus geen spruitjes meer (één keer hebben we kunnen eten van acht grote spruitenplanten), geen boerenkool of palmkool (daar hebben we zelfs niet eens van kunnen proeven), om van de winterbloemkolen nog maar te zwijgen. Van de prei zullen we het enkel met het ondergrondse wit moeten doen – als dat niet opgegeten is door de woelmuizen tenminste.
En zelfs de krokussen moeten er aan geloven:
Dus een KAP. Volgende zaken zouden moeten helpen:
– de grond besprenkelen met bloed (gelukkig nog goed voor de planten ook en we hebben toevallig ook een paar bijna slachtrijpe haantjes te veel)
– natuurlijke vijanden voorzien (iemand een vos te leen?)
– De konijnenbergen in de wei verwijderen, want die zijn een echte kraamkliniek (iemand aanvulgrond nodig?). Idem voor andere beschutting zoals takkenhoop, composthoop, … Maar zal verplaatsen daarvan, eventueel buiten de moestuin, voldoende helpen? Gras vaker maaien.
– Meer aanwezigheid, al dan niet gesimuleerd: mensen, koeien in de boomgaard (kan slechts tijdelijk en het is nog de vraag of de langoren zich daar iets van zullen aantrekken), vogelverschrikkers, blikjes, …
– Gaas of platen ingraven in de grond (ze graven nu inderdaad gewoon onder de omheining door, vanuit de wei én vanop de straat) – (iemand tijd te veel?)
En dat natuurlijk liefst allemaal tegelijk.
Nog iemand tips om onze toekomstige groentjes te beschermen?
Om onszelf op te fleuren en eindelijk van de lente te genieten worden er dan maar bloemekes geplant (of bollen): viooltjes zijn toch konijnenproof hé?
(En dat is naast buikbergbaby, het ijskoude weer en een paar griepgevallen een belangrijke reden voor de stilte alhier: er zijn gewoon geen groenten meer om iets over te schrijven.
En ook het misverstand dat je tijdens je zwangerschapsverlof zeeën van tijd hebt, waar ik opnieuw ben ingetrapt ;-))
Buikberg 
Oei, niet leuk… Hier blijven ze eigenlijk redelijk goed uit de moestuin. Vermoedelijk ook omdat die redelijk dicht tegen de straat ligt en ze achteraan in de wei gras genoeg hebben. De moestuin is op 1 doorgang naar de wei na wel volledig afgesloten. Misschien toch de overweging waard om daar wat tijd in te steken 🙂
En proficiat met de buikbergbaby!
Gefeliciteerd!
Na ruim 17 jaar op den Bukenberg beginnen hier de konijnen ook weer langzaamaan in aantal toe te nemen.
En de eerste winter is 3/4 van het bosplantgoed dat we in het zweet ons aanschijns geplant hadden met de hulp van konijnentanden verdwenen. In de eerste lente zijn alle krokussen tot de grond toe afgegegeten. Het beeld is dus zeer herkenbaar!
In de tweede winter hebben we opnieuw bosplantgoed geplant, en er met kippengaas een koker omheeg gezet… Dat bleek niet helemaal afdoende.
In de derde winter hebben we spiraalbanden gekocht om de jonge boompjes mee te beschermen, maar die zijn maar gedeeltelijk gebruikt, omdat er intussen myxomatose was uitgebroken.
We hebben toen een paar maanden lang hier een blind konijntje zien rondhuppelen, tot dat ook verdween.
Sindsdien hebben we hier nauwelijks konijnen gezien… tot deze winter: de kolen werden ook op één nacht tot stokjes gereduceerd, terwijl de sneeuw in de boomgaard een abstract patroon vertoonde.
Van de krokussen blijven ze voorlopig af!
het zegt woef en het kwispelt.
Konijn met pruimen in het verschiet? 🙂
Aj, die hadden honger precies
Hier nog nooit last gehad van konijnen, er zitten er nochtans genoeg.
Wij hebben wel redelijk wat vossen in de buurt (kippenhok sluiten ’s avonds), maar de jagers hebben er 7 geschoten, zucht … Ben eens benieuwd wat voor impact dit zal hebben op de konijnenpopulatie … daar hebben ze waarschijnlijk niet aan gedacht…. .
Ik heb een marter te leen…
Je zou echt eens moeten nadenken over de juiste bloemen rond de moestuin. (zie hier voor een lijstje: http://www.tuinadvies.be/dieren_konijnen_weren.htm) En er schijnt ook een ecostofje te bestaan dat konijnen ruiken waardoor ze wegblijven, maar geen idee of dat te vertrouwen is.
@opdeboerderij: de omheining is inderdaad niet 100% konijnenproof (deel betonplaten, deel gaas), maar ook nu graven ze er gewoon onderdoor…
@Annetanne: dat anderen er ook last van hebben verzacht de pijn een beetje ;-). Wachten op de volgende mixomatose-plaag zeker? (die volgens onze veearts altijd in golven komt, en zeker als er veel te veel zijn)
@Bart: idee ja, al ben ik van mening dat je voor zo’n dier ook tijd moet kunnen maken – en dat ligt momenteel wat moeilijker
@anomama: ze zijn razendsnel hoor, jammer genoeg
@Boer Thomas: hier hebben we jaren geleden af en toe ‘last’ gehad van een vos (in de zin van een paar kippen of eenden geroofd), maar intussen al lang niet meer (al laten we het kippenhok in principe ook niet meer open ’s nachts). En wat jammer, 7 weg, dat ga je wel voelen vrees ik…
@onderdeappelboom: juist, je had er iets over gezegd. We gingen eigenlijk als randbeplanting enkel nog eetbare struiken zetten, maar misschien moeten we dat toch maar aanpassen… Bedankt voor de link!
Toen ik vanmorgen de gordijnen van de slaapkamer opendeed, keek er een konijn heel vertrouwelijk naar mij op. Gezien zijn afmetingen was het vrijwel zeker een nakomeling van de (tamme) konijnen die ik een straat verderop steeds in de voortuin en op straat zie spelen.
Tot voor enkele jaren zagen we ’s ochtends heel vroeg ook de konijntjes spelen in ons gras. Nu genieten we niet meer van de konijntjes maar horen we de geweerschoten. Dagelijks. Zelfs gisterenavond rond 23u. Je ziet in de verte lampen door de velden schijnen vergezeld van de nodige knallen. De beestjes mogen zich met graagte bij ons komen verschansen.