Winterkind
door buikberg
Zo lang ik mij herinner
was ik een winterkind.
Ik leefde op als het koud werd,
haalde met veel plezier de wintergarderobe boven
(met de dikke wollen sokken met verre herinneringen),
genoot van zonnige en minder zonnige dagen.
In elk vriendjesalbum
(bij nader inzien facebook in de prehistorie)
lievelingsseizoen: winter.
Maar al weken het hunkeren naar
de eerste was buiten aan de lijn,
de sneeuwklokjes die uitbundig,
de versgeplante krokusjes (oranje!),
het fliederend gezang in de gecoupeerde struiken.
Waar is dat winterkind naar toe?
(5 jaar geleden waren dit 10 bolletjes…)
(en vier maanden geleden was dit een brandneteljungle :-))
Buikberg 
onvoorstelbaar mooi! hoe is ’t u gelukt om die sneeuwklokjes zo te doen floreren?
@Hilda: Euh… verwaarlozen… 😉 (in de zomer staan ze zelfs compleet overwoekerd door de scheuten van de struikjes errond en door brandnetels.
Zoals ik al zei: mooi stukje. Goed ook dat de eerste strijd tegen de brandnetels resultaat oplevert. En euh, de was kan je even goed in de winter buiten hangen hé 🙂
Het winterkind kreeg gisteren een koekje van eigen deeg ;-). (En genoot ’s avonds bij het voederen van de beesten van de laatste sneeuw).
Was in de winter: ja, als het droog is tenminste…